Η Θεία Κοινωνία, στην αγγλική, μεταφράζεται ως 'Communion'.
Υπάρχει μια ταινία, με τον τίτλο αυτό, που παρουσιάστηκε στις αίθουσες των κινηματογράφων το 1989. Το σενάριό της βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του συγγραφέα Whitley Strieber, το οποίο περιγράφει, κατά τον ίδιο, αληθινά γεγονότα που συνέβησαν σε αυτόν και την οικογένειά του, το 1985. Γεγονότα που θα χαρακτήριζε κάποιος, απλουστευτικά, ως "απαγωγές ανθρώπων από εξωγήινους".
Πρόκειται γενικώς για μια αρκετά καλή ταινία, διάρκειας 100 λεπτών περίπου, με έναν εξαιρετικό ηθοποιό στο ρόλο του πρωταγωνιστή, τον Christopher Walken. O συγκεκριμένος ρόλος, που στην ουσία αναπαριστά τον συγγραφέα Whitley Strieber, συνειδητοποιεί πως ορισμένες νύχτες αλληλεπιδρά με "παράξενους επισκέπτες", χωρίς όμως να αποδέχεται πως εκείνοι οι "επισκέπτες" είναι εξωγήινοι...
Η αλήθεια είναι πως ένα ασφαλές συμπέρασμα, σχετικά με την ταυτότητα και τις επιθυμίες των "επισκεπτών", δεν προκύπτει πουθενά, ούτε καν στο τέλος της ταινίας.
Θέλω να παραθέσω, εδώ, αρκετά στιγμιότυπα του 'Communion', σχολιάζοντας παράλληλα ορισμένες σημαντικές λεπτομέρειες.
- Στιγμιότυπο πρώτο:
Ο μικρός γιος του συγγραφέα φωνάζει έντρομος, βλέποντας ένα πολύ έντονο φως και έχοντας αισθανθεί κάποιον ή κάτι να τον τραβάει προς το παράθυρο. Φορά μια μπλούζα με το λογότυπο του Superman, αλλά ακόμη κι ο συνδυασμός των χρωμάτων στα ρούχα του θα μας θύμιζε εύκολα τον γνωστό υπερ-ήρωα της Αμερικής, ο οποίος καταγόταν από τον πλανήτη Krypton.
- Στιγμιότυπο δεύτερο:
Κατά την δεύτερη νύχτα που η οικογένεια κοιμάται στο ίδιο σπίτι, παρατηρούμε ότι πάνω από το κρεβάτι του παιδιού, υπάρχει κρεμασμένη μια αφίσσα του πιο γνωστού αλλά και πιο δυνατού δεινόσαυρου που υπήρξε ποτέ, του Τυραννόσαυρου, ο οποίος έζησε στις περιοχές της βορειοδυτικής Αμερικής.
- Στιγμιότυπο τρίτο:
Αξίζει να αναφερθεί εδώ, συμπληρωματικά, και η πρώτη σκηνή της ταινίας, κατά την οποία ο συγγραφέας ξυπνά απότομα κι αναρωτιέται αν υπάρχει κάποιος μέσα στο υπνοδωμάτιό του. Αυτό είναι κάτι που επαναλαμβάνεται και σε μεταγενέστερα σημεία της ιστορίας.
Έχει, δηλαδή, αρκετές φορές την αίσθηση πως κάτι υπάρχει γύρω του, τις νύχτες.
- Στιγμίοτυπο τέταρτο:
Την ακόλουθη μέρα, επισκέπτεται έναν γιατρό και του εξιστορεί αυτά που βιώνει τον τελευταίο καιρό, μετά τα μεσάνυχτα, αποδεχόμενος πως μοιάζουν με εικόνες βγαλμένες από εφιάλτες.
Την ίδια στιγμή που περιγράφει στον γιατρό την εξωτερική εμφάνιση των "μη ανθρώπινων επισκεπτών με τα μεγάλα μάτια", παρακολουθεί παράλληλα και τις κινήσεις μιας μικρής σαύρας, εντός του ενυδρείου που διακοσμεί το γραφείο του γιατρού...
- Στιγμιότυπο πέμπτο:
- Στιγμιότυπο έκτο:
Ο προσωπικός χώρος της ηλικιωμένης υπνωτίστριας είναι γεμάτος με αγάλματα και πίνακες ζωγραφικής που προέρχονται κυρίως από πολιτισμούς αρχαίων λαών.
- Στιγμιότυπο έβδομο:
- Στιγμιότυπο όγδοο:
Ο συγγραφέας αποφασίζει να επισκεφτεί μόνος του την περιοχή γύρω από το εξωχικό του σπίτι. Όταν αντικρύζει μια δυνατή πηγή φωτός και την προσεγγίζει, βρίσκεται ξανά μέσα στον ίδιο χώρο, με τα αλλοειδή. Ένας άντρας που είναι πανομοιότυπος με αυτόν αλλά και μιλά πανομοιότυπα με αυτόν, με μια ηλεκτρική χροιά, του λέει πως δεν μπορεί να ξυπνήσει, ενώ στη συνέχεια του τονίζει ότι το μόνο πράγμα που έχει σημασία είναι αυτό που θα του δείξει ευθύς αμέσως...
- Στιγμιότυπο ένατο:
- Στιγμιότυπο δέκατο:
"Ναι, είδες κάτι. Κάτι το εκπληκτικό. Δεν ξέρω τί ήταν, δεν έχει σημασία.
Είναι μονάχα ο Θεός. Υπάρχουν πολλές όψεις του Θεού. Υπάρχουν πολλές μάσκες του Θεού..."
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου